اسامی نامزدهای نهایی جشنواره ملی رسانههای ایران اعلام شد
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۸۷۰۷
مراسم اختتامیه جشنواره ملی رسانههای ایران همزمان با روز خبرنگار سه شنبه، ۱۷ مرداد ماه در مرکز همایشهای بینالمللی جمهوری اسلامی ایران(سالن اجلاس سران) برگزار میشود.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در این مراسم برگزیدگان بیست و یکمین جشنواره ملی رسانههای ایران معرفی خواهند شد. همچنین از احمد توکلی به پاس سالها فعالیت مستمر رسانهای و مجاهدت در عرصه جهاد تبیین تقدیر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بزرگداشت مرحوم دکتر عماد افروغ و مرحوم حجتالاسلام و المسلمین محمود دعایی از دیگر بخشهای اختتامیه جشنواره ملی رسانههای ایران است.
همچنین بنا بر اطلاعیه دبیرخانه جشنواره ملی رسانههای ایران، آثار ارسالی به جشنواره در چند مرحله داوری و توسط کمیتههای تخصصی هر بخش ارزیابی شدند.
پس از داوری همه آثار توسط پیشکسوتان و متخصصان حوزه رسانه، نامزدهای نهایی جوایز جشنواره معرفی شده و با بررسی آثار نامزدههای نهایی توسط هئیت عالی داوری برگزیدگان هر بخش انتخاب و معرفی میشوند.
نامزدهای نهایی به این شرح است:
بخش سراسری:
گزارش
اثر نیره خادمی با عنوان «زنان نمکی» منتشر شده در روزنامه اعتماد
اثر مریم رضاخواه با عنوان «٢٩٠٠ روز اسارت در برزخ سومالی» منتشر شده در روزنامه شهروند
اثر سیامک صدیقی با عنوان «اینجا کودکان خواب تویوتا میبینند» منتشر شده در روزنامه شرق
اثر زینب رجایی با عنوان «سلاخخانه شماره ۳۲ » منتشر شده در خبرگزاری مهر
اثر محمد مطلق با عنوان «وصیت سردار مونی؛ میخواهم در ایران بمیرم» منتشر شده در روزنامه ایران
مصاحبه:
اثر میلاد حسینی با عنوان «گفتوگو با محمود دولتآبادی دربارهی ادبیات، سیاست و روشنفکری» منتشر شده در مجله آگاهی نو
اثر مهدی اجرایی طوسی با عنوان «اسرائیل در محاصره موشکهای حاج قاسم است» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
اثر امین صبحی گفتوگو با عنوان «مخالف گره زدن آب خوردن به مذاکرات بودم» منتشر شده در خبرگزاری ایرنا
اثر مرتضی سیمیاری با عنوان «من، عباس عبدی یک برانداز نیستم» منتشر شده در سایت خبری مشرق
اثر عبدالله عبدالهی با عنوان «حکمرانی پسا اعتراض در گفتگو با پرویز امینی» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
تیتر
اثر مهدی عبدالهی با عنوان «سلطان نابود قِران» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
اثر مهدی زرین نام با عنوان «دیپلماسی دور برد» منتشر شده در روزنامه وطن امروز
اثر مسعود پیرهادی با عنوان «یک بیت پرازغزل» منتشر شده در روزنامه رسالت
اثر محمد حسین علی اکبری با عنوان «وام های دور از خانه» منتشر شده در روزنامه جام جم
اثر عابدین نورالدینی با عنوان «ترکیب تجزیه» منتشر شده در روزنامه وطن امروز
خبر:
اثر سید مجتبی صادقی با عنوان «متخلفان واگذاری رانتی خودرو معرفی شدند» منتشر شده در خبرگزاری ایرنا
اثر مهسا شمس کلاهی با عنوان «جزییات سرقت از بانک ملی شعبه ممتاز» منتشر شده در خبرگزاری مهر
اثر مهدی مشکینی با عنوان «موساد ۶ افسر اطلاعاتی اش را به اتهام ارتباط با ایران کشت» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
اثر محمد بلبلی با عنوان «نامه عحیب زنان یک روستای کشور علیه شوهرانشان به یک مقام دولتی» منتشر شده در روزنامه همشهری
اثر سروش یوسفی با عنوان «آب، روستاهای اطراف سد گتوند را فرا گرفت» منتشر شده در خبر گزاری ایلنا
طنز:
اثر ابراهیم افشار با عنوان «آمیگو، آمیگو مگر یتیم گیر آوردی؟» منتشر شده در ماهنامه سه نقطه
اثر مریم حسننژاد با عنوان «از نسل وای به نسل زد» منتشر شده در ماهنامه سه نقطه
اثر هادی مقدمدوست با عنوان «نوافرینان نانآفرین» منتشر شده در ماهنامه سه نقطه
اثر ناصر جوادی بگلر با عنوان «میانکاله بیسائو!» منتشر شده در روزنامه ایران
اثر محمود سلطانی با عنوان «اصلا ما خودمان استانداردیم» منتشر شده در روزنامه اطلاعات
سرمقاله، مقاله و یادداشت:
اثر محمدرضا زائری با عنوان «پسرِ پسرِ پسرِ پسرم» منتشر شده در ماهنامه خیمه
اثر یاسین کیانی با عنوان «رذیلتهای ناچیز» منتشر شده در ماهنامه سه نقطه
اثر مهدی اجرایی طوسی با عنوان «در نقد ضبط پاسپورت همایون شجریان: نبرد با فتنه جداسازی و تمایزگذاری میطلبد» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
اثر محمد زعیم زاده با عنوان «ایرانستان نمیخواهیم» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
اثر سیدعلی سیدان با عنوان «بلوا در حباب» منتشر شده در ماهنامه سوره
چندرسانهای:
گزارش ویدئویی زینب کریمی با عنوان «آن شب که سیل بارید» منتشر شده در خبرگزاری برنا
پادکست محمد رضایتی با عنوان «رادیو مضمون» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
گزارش ویدئویی محمدرضا کشت دار «ساکن بهشت» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
گزارش ویدئویی اسماعیل منفرد با عنوان «کارگران کوچک» منتشر شده در روزنامه شرق
موشن گرافی امیرحسین قلی زاده با عنوان «روز نکبت؛ بازخوانی ۷۵ سال آوارگی ملت فلسطین» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
گزارش ویدئویی محمد ملکی با عنوان «خانوادهای که ۲۳ نفرشان یکجا شهید شدند» در خبرگزاری فارس
گزارش ویدئویی حسین بیات با عنوان «راندن در مسیر سوگهای ناتمام» منتشر شده در روزنامه شهرآرا
گرافیک:
صفحه آرایی حمیدرضا قدسی با عنوان «استقلال» منتشر شده در ماهنامه سه نقطه
طرح بهرام غروی با عنوان «قطعی اینترنت فقط در حوزههای کنکور» منتشر شده در روزنامه همشهری
کارتون نازنین اسماعیل زاده با عنوان «اخرین بازمانده از نسل بشر» منتشر شده در روزنامه ایران
طرح علیرضا ذاکری با عنوان «هشت» منتشر شده در خبرگزاری فارس
طرح جلد علیرضا ذاکری با عنوان «جنگ و صلح» منتشر شده در مجله فکرآورد
استانی:
گزارش
اثر محسن عباسپور با عنوان «این گزارش را بیست سال دیگر بخوانید» منتشر شده در فصلنامه «جامعه نگاری مردم مدار»
اثر نفیسه کلهر با عنوان «لوکیشن فیلم برداری فیلم گاو پس از پنج دهه» منتشر شده در هفته نامه پیام شهر قزوین
اثر مهدی قرآنی با عنوان «مردم پولادین در ایستگاه پنجاه و سوم» منتشر شده در روزنامه شهر آرا
اثر پروین بهمنی با عنوان «وقتی آینه ها دروغ می گویند» منتشر شده در مجله شالیزار
اثر پریا پارسا دوست با عنوان «و اینک ابراهیم» منتشر شده در مجله زاینده رود
مصاحبه:
اثر حسین دلیر با عنوان «کاش طلسم تنهایی هنر این شهر بشکند» منتشر شده در نشریه اروند
اثر علی با یزیدی با عنوان «نادر مردی که عاشق گرگان بود» منتشر شده در نشریه استار باد
اثر فرشید باغشمال آذر با عنوان «امیرخیزی قربانی توطئه سکوت منتشر شده در ماهنامه صبح تبریز
اثر مشترک مهری فروغی و علیرضا صلواتی با عنوان «شاکی خصوصی شان رئیس جمهور آمریکا بود» منتشر شده در مجله راه نامه
اثر شیرین مستغاثی با عنوان «مرد کهن باستان شناسی ایران» منتشر شده در بخش استانی خبرگزاری ایسنا
تیتر:
اثر آزیتا حسین زاده عطار با عنوان «جمع تنهایی ها در شب چله» منتشر شده در روزنامه شهر آرا
اثر محمدرضا ولی زاده با عنوان «اسکوچیک» منتشر شده در روزنامه دنیای هوادار
اثر فرنگیس صفوی با عنوان «من می روم تو بمان» منتشر شده در مجله میلکان
اثر مرضیه غفاریان با عنوان «رامین روی مین» منتشر شده در روزنامه نصف جهان
اثر حامد صیفی با عنوان «قایقرانان از آب طلا میخواهند» منتشر شده در روزنامه همدان پیام
گرافیک:
صفحه آرایی احسان رضایی با عنوان «عیدگاه» منتشر شده در روزنامه شهر آرا
اینفوگرافیک پژواک بهرامی با عنوان «بحران فرونشست در اصفهان» منتشر شده در مجله سیمای شهر
داستان مصور جمال طاهری با عنوان «تاریخ نگاری شهادت شهید سلیمانی» منتشر شده در پایگاه خبری اصفهان زیبا
اینفوگرافیک سید مهدی رضوی با عنوان «ایران جوان بمان» منتشر شده در پایگاه خبری اصفهان امروز
تک عکس:
اثر الهه فلاح با عنوان «خداحافظی پگاه نوری از تیم فوتبال زنان ملوان بنذر انزلی» منتشر شده در پایگاه خبری کلانشهر کلان شهر
اثر هادی آبیار با عنوان «گزارش هوایی از امداد رسانی متروپل» منتشر شده در پایگاه خبری اروند رسانه
اثر احمد حسنی با عنوان «آتش سوزی مهیب در انبار لوازم خانگی مشهد» منتشر شده در خبرگزاری مهر
گزارش تصویری
اثر مجتبی اسماعیل زاده با عنوان «وضعیت قرمز دریاچه ارومیه» منتشر شده در خبرگزاری تسنیک
اثر بهمن زارعی با عنوان «بیمارستان حیوانات» منتشر شده در خبرگزاری ایرنا
اثر فرزاد منتی با عنوان «گورستان زباله در کرمانشاه» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
بخش ویژه:
تبیین و روشنگری ماهیت اخبار جعلی
اثر سید مهدی طالبی با عنوان «تنفس مصنوعی به تروریست ها» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
اثر زینب مرزوقی با عنوان «ماجرای مسمومیت از اضطراب و توهم تا کمکار» منتشر شده در خبرگزاری ایسنا
اثر عاطفه جعفری با عنوان «بی بی سی راوی هغیغط» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
اثر محمد نجف آبادی فراهانی با عنوان «پیام لحظه آخری نیکا شاکرمی به مادرش: تقصیر هیچکس نبود!» منتشر شده در خبرگزاری میزان
اثر عبدالله عبداللهی با عنوان «اخبار مسمومیت در مدارس؛ این کارها به جمهوری اسلامی میآید یا اپوزیسیون؟» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
نقد مصلحانه(جایزه مرحوم دکتر عماد افروغ)
اثر فاطمه بختیاری خواه با عنوان «موانع نقد موثر از نگاه عماد افروغ» منتشر شده در خبرگزاری ایکنا
اثر مهدی اجرایی طوسی با عنوان «در تقبیح دو قطبی سازی ها نالازم و رادیکال کردن فضا؛ دودی که به چشم ایران می رود» منتشر شده در خبرگزاری تسنیم
اثر فاطمه فهیمی با عنوان «این چرک لامصب خدا نشناس» منتشر شده درماهنامه سه نقطه
اثر مریم نظامدوست با عنوان «پیاده شدن اجباری در ایستگاه امام خمینی» منتشر شده درماهنامه سه نقطه
اثر داوود میاندهی با عنوان «سوگ بی پایان بم» منتشر شده در خبرگزاری ایرنا
جایزه ویژه:
خبرنگار تحقیقی
اثر ابوالقاسم رحمانی با عنوان «۳۰۰ هکتار از پارک ملی بمو را نجات دهید» منتشر شده در روزنامه فرهیختگان
اثر المیرا جلیلی با عنوان «درآمد نجومی دعا نویسانی که مطب دارند» منتشر شده در پایگاه خبری تابان خبر
اثر علی یعقوبی اعظم با عنوان «اختلاس ناکام ۵۰ هزار میلیاردی در جنوب تهران» منتشر شده در خبرگزاری فارس
اثر حامد هادیان با عنوان «گزارش میدانی به مناسبت چهلمین روز حوادث تلخ زاهدان؛ زاهدان در غبار پنهانکاری» منتشر شده در خبرگزاری ایسنا
اثر عبدالصمد حسینی با عنوان «خط فقر ۲۹ میلیون تومانی با حساب و کتاب کیفری» منتشر شده در روزنامه شرق
چیدمان اسامی به صورت تصادفی انتخاب شده است.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: روز خبرنگار جشنواره ملی رسانه های ایران جشنواره ملی رسانه های ایران منتشر شده در روزنامه شهر منتشر شده در مجله منتشر شده در خبر گزارش ویدئویی زاده با عنوان اثر مهدی اثر محمد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۸۷۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودکشی پزشکان بهانه بیماران! /تیترخوانی به جای نگاه علمی! /نوبت «وعده صادق» اقتصادی
به گزارش «تابناک» روزنامههای امروز سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که وضعیت نامناسب موجودی آب در سدهای ۳ استان صنعتی، تحرکات تازه در قاهره برای برقراری آتش بس در غزه، معطلی ۱۴ ماهه لایحه امنیت شغلی کارگران و انتقاد رئیس قوه قضائیه از صدور برخی احکام در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم:
تیترخوانی به جای نگاه علمی!
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان تیترخوانی به جای نگاه علمی! نوشت: یکی از عوارض منفی سرگرم شدن مسئولین دولتی و حکومتی به امور حاشیهای و فعالیتهای سیاسی جناحی و حزبی بدون تابلو اینست که به گزارشها، مقالات، مصاحبهها و حتی خبرهای مراکز تحقیقاتی، رسانهای و آماری توجه کافی نمیکنند و به تیترخوانی اکتفا و براساس همان چیزی که در تیترها میبینند قضاوت میکنند و تصمیم میگیرند و عکسالعمل نشان میدهند. نتیجه این میشود که هرگز هیچ مشکلی حل نمیشود و ابهامات و یا حتی سوءتفاهمها باقی میمانند.
نمونه روشنی که اخیراً اتفاق افتاد، موردی است که مرکز پژوهشهای مجلس تحت عنوان «باز هم تیترخوانی به جای نگاه علمی به یک گزارش» از آن خبر داده است. مرکز پژوهشهای مجلس، در توضیح مطلبی درخصوص اظهارنظرها نسبت به گزارش گردشگری این مرکز اعلام کرد این گزارش مربوط به فاصله زمانی سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ و با لحاظ کردن شرایط کرونائی و مرتبط به عملکرد دولتهای قبل و غیرمرتبط با عملکرد دولت فعلی بوده است.
جالب است که مسئولین مرتبط با موضوع بدون اینکه به جزئیات گزارش توجه کنند تا بفهمند که این گزارش درصدد ایراد وارد کردن به عملکرد آنان و دولت فعلی نیست در برابر آن موضع گرفتند درحالی که اگر متوجه محتوای گزارش میشدند از آن استقبال میکردند. همین واکنش باعث شد مرکز پژوهشها در توضیح اقدام خود به مسئولین مربوطه گوشزد کند «حداقل انتظار میرفت مسئولان دولت قبل به این مساله واکنش نشان میدادند نه مسئولان دولت فعلی».
این واقعه نشان میدهد موضعگیری براساس تیترخوانی جای نگاه علمی را گرفته و در بالاترین سطوح کارگزاری و حکمرانی کشور توجهی به محتوای گزارشهای تحقیقی صورت نمیگیرد. این وضعیت در زمینههای دیگر به ویژه اخبار، مصاحبهها، اظهارنظرها و گزارشهای رسانهای نیز وجود دارد و افرادی که در بخشهای روابط عمومی و اطلاعرسانی دستگاههای دولتی و حکومتی فعالیت میکنند، موضعگیری منفی را بر بررسی علمی و تلاش برای تصحیح عملکردها و تبدیل کردن نقاط قوت به نقاط ضعف ترجیح میدهند. این نوع برخورد با تحقیقات، آمارها، گزارشها و اظهارنظرهای مراکز علمی، رسانهها و صاحبنظران قطعاً به زیان دولت و کشور است، زیرا به جای رفع نواقص به استمرار عملکردهای منفی دامن زده میشود و اوضاع هرگز به طرف بهبود یافتن به پیش نمیرود.
اوج این رفتار غیرعلمی را میتوان در پاسخ دادن دستگاههای دولتی به انتقادهای نمایندگان مجلس از عملکرد مسئولین اجرائی مشاهده کرد. طبق اصل ۸۴ قانون اساسی نمایندگان حق دارند در تمام امور کشور اظهارنظر کنند. علاوه بر این، حق تحقیق و تفحص هم دارند. اصل ۷۶ قانون اساسی میگوید: «مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد.» و اصل ۸۶ میگوید: «هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر نماید.» در تمام چهار دهه گذشته این دو اصل اجرا شدند و نمایندگان مجلس درباره مسائل مختلف اظهارنظر کردند و معمولاً به نظرات آنان توجه نیز شد هرچند در مواردی بعضی دستگاهها اِعمال این حق قانونی توسط نمایندگان را تاب نیاوردند و آنها را تعقیب و یا از حقوقشان محرومشان کردند. متاسفانه این برخورد غیرقانونی در سالهای اخیر تشدید و جوابیه دادنهای پیاپی به سخنان میان دستور نمایندگان مجلس به یک رویه تبدیل شده است بطوری که وقتی روزنامهها اقدام به انتشار اخبار مجلس میکنند در مواردی که خوشایند دولتمردان نیست بلافاصله جوابیه صادر میکنند و حتی روزنامههای منتشرکننده سخنان نمایندگان مجلس نیز به سیاهنمائی متهم میشوند!
کار دولتیان به معنای اینست که اولاً نمایندگان مجلس از حق قانونی خود که قانون اساسی به آنها داده استفاده نکند و ثانیاً روزنامهها دچار خودسانسوری شوند و از چاپ انتقادها خودداری نمایند. روشن است که چنی توقعی با حقوق ملت و مصالح کشور در تضاد است و روزنامهنگار اگر این شغل را برای خدمت به مردم برگزیده باشد هرگز تسلیم چنین خواسته خلاف شرافت روزنامهنگاری نخواهد شد.
راه حل این مشکل، استمرار جدال نیست. دولتمردان باید کسانی را به مسئولیتهای مرتبط با مجلس و اطلاعرسانی دولتی بگمارند که به اخبار و گزارشها نگاه علمی داشته باشند. چنین افرادی میتوانند از طریق تعامل قانونی با رسانهها و انتقادکنندگان راه را برای تفاهم هموار کنند و با بهرهگیری از انتقادها به تبدیل شدن نقاط ضعف دولتها به نقاط قوت کمک نمایند.
خودکشی پزشکان بهانه بیماران!
غلامرضا صادقیان طی یادداشتی در شماره امروز جوان با عنوان خودکشی پزشکان بهانه بیماران! نوشت: «خودکشی پزشکان» گزارهای شده است که گاهی از آن برای هدفی غیرانسانی بهره میگیرند. در توضیح این ادعا میگویم که خودکشی پزشکان با خودکشی مهندسان یا با هر یک از مشاغل دیگر، یکسان است، هرچند همگی تلخ و نپذیرفتنی است، و خودکشی پزشکان لزوماً فاجعهبارتر از خودکشی دیگران نیست. ممکن است ادعا شود خودکشی در دو استان مشخص که بالاترین نرخ خودکشی را دارند، با خودکشی پزشک تحصیلکرده که کشور برای او هزینه میلیاردی کرده و به او بهشدت نیازمند است، قابلقیاس نیست. این حرف نیز اگرچه غیرانسانی است، اما بهشرط پذیرش فرض آن، پزشکان تنها صنف تحصیلکردهای نیستند که خودکشی میکنند، بسا موارد خودکشی دیگر در میان اقشار تحصیلکرده غیرپزشک دیده میشود. مضافاً این ادعا که «خودکشی پزشکان زیاد شده است» باید با عدد و رقم مشخص شود، نه با آنچه برخی فعالان اصلاحطلب هربار ادعا میکنند و نه با هیاهوی مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی که صراحتاً با نتیجهگیری انتهای سخن خود نشان داده است از این هیاهو که هیچ مرجع رسمی آن را تأیید نکرده و آماری مقایسهای از آن در دست نیست، دنبال چیز دیگری است! این شخص به یک رسانه اصلاحطلب گفته است: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنتها صعودی شده و احتمال دارد که بهزودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشورها پیشی بگیرد. مهمترین عوامل تأثیرگذار روی خودکشی پزشکان، سختیکار، برخوردهای خشن بیمار و خانواده بیمار و محیط پادگانی بیمارستانها است. رزیدنتها گاهی ۷۲ساعت نمیتوانند بخوابند. از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده، هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.»
این فاجعهای بدتر از خودکشی است که برخی جملات را ردیف کنیم تا نتیجه بگیریم که مسئله خودکشی، به سختیکار و بحث مالی و دستمزدها بازمیگردد؛ و سپس زمینهای فراهم کنیم برای افزایش تعرفهها و کاستن از آنچه «سختی کار» پزشکان مینامند. در این میان اتهام دیگری هم بزنیم که «مردم برخورد خشن با پزشک دارند»! واقعیتی که در جامعه شدیداً خلاف آن دیده میشود و هیچ صنفی محترمتر از پزشکان نیستند با آنکه برخورد برخی از آنان با بیمار، خشک و بیروح است. وارونهسازی واقعیت، کمکی به پزشکان نمیکند. باید یک نهاد نظارتی از چنین افرادی بخواهد آمار خود را در مقایسه با دیگر اقشار و مقایسه با کل و با بقیه کشورها دقیق و مستند عرضه کنند. چیزی در دست ندارند، جز هیاهو و تولید محتوا برای کسی که از خودکشی پزشکان میرسد به تقبیح عنبر نسا!
وضعیت جامعه پزشکی ما نشان میدهد آنان نیز مانند صنوف دیگر، یک کلیت و اکثریت خوب و بلکه به نسبت دیگر صنوف، اکثریت مطلق خوبتری دارند. ولی یک پزشک بد نسبت به یک کارگر بد، صدای بدبودنش همهجا را پر میکند. اگر جامعه پزشکی نیز در تهذیب اخلاق کوشا نباشد، مانند بقیه، همان سرنوشت شوم بیاخلاقی را پیدا میکند و اینجا فریاد واپزشکا! واپزشکا! شعاری بیش نیست.
در نیمه دوم دهه ۷۰، دو انترن جوان در بحبوحه گلدکوئست به کیهان آمدند، با وضعیتی پریشان و نگران! حرفشان دقیقاً این بود: «حالا که کسانی با گلدکوئست یکشبه میلیونر میشوند، چه انگیزهای برای درسخواندن ما باقی میماند»! مشخص است که این عبارات بینیاز از هرگونه توضیح اضافی است. در همان سالها یک شبکه مافیایی در وزارت بهداشت، ماجرای تقلب در آزمون دستیاری را بین سالهای ۷۷ تا ۸۲ رقم زد. من در کیهان افشاگر این فساد بودم. پزشکانی که ۶۰ میلیون تومان پول آن زمان معادل ۳۰ میلیاردتومان پول اکنون را برای خرید کلید تقلب پرداختند و هرگز از دستیاری و بعد تخصص حذف نشدند و پروانهای هم باطل نشد. این هم نمونهای از نفوذ بیاخلاقی و فساد در هر صنفی است و اینجا صنف پزشک. هرچند همان زمان در کیهان نوشتم که بحثهایی از نفوذ سیاسی برای هدایت عدهای خاص به دوره تخصص پزشکی مطرح است. باز در همان حدود دو موضوع ورود خونهای آلوده از فرانسه و خرید یک دستگاه پالایش خون آلوده را در کیهان افشا کردم که برای آن با شکایت وزارت بهداشت دولت اصلاحات ۱۱ بار به دادگاه رفتم، اما در نهایت بیماران هموفیلی و بازماندگان درگذشتگان، بر اثر آن افشاگری با پیروزی در دادگاه، دولت را مجبور به پرداخت بزرگترین خسارت تاریخ دولتهای قبل و بعد از انقلاب بهعنوان دیه بیماران کردند. میزان تکذیب و انکار وزارت بهداشت درباره این تخلفات نیز برگ زرین دیگری از وضعیت اقلیت فسادپذیر و فسادخوی هر جامعهای دارد- و اینجا پزشکان!
اکنون سوارشدن روی ادعایی دیگر را شاهدیم: افزایش خودکشی پزشکان! اما مسموع نیست. پزشکان هم مشکل و سختی دارند مثل بقیه جامعه. مگر بقیه در حال خور و خواب و خستگیدرکردن هستند؟! حتی خبر تازه که یک جمع ۲۵ نفری از پزشکان نیز مثل همه کسانی که مشروب تقلبی میخورند، مشروب تقلبی خوردند، نشان میدهد در شاخصهای اجتماعی همه مثل هم هستند، یعنی همهچیز علیالسویه است؛ و تعریف یک «تفاوت» با هدف خاص پذیرفتنی نیست.
مصطفی منتظر طی یادداشتی در شماره امروز خراسان نوشت: عملیات ترکیبی «وعده صادق» دارای ابعادی گسترده و چندلایهای برای ایران، منطقه و جهان بوده است که متاسفانه مسئولان بخشهای غیرنظامی به درستی از آن استفاده نمیکنند. طوفان الاقصی، اولین حمله به منطقی بود که کشورهای عربی را وارد جریان عادیسازی با اسرائیل میکرد و یک ائتلاف عربی-عبری را برای جایگزینی آمریکا در منطقه مینشاند. یعنی آمریکا قصد داشت تا برای کم کردن حضور در خاورمیانه و تمرکز در شرق آسیا، قواعدی از یک جریان امنیتی و اقتصادی را پایه بنهد تا ایران و محور مقاومت خودبهخود حذف شوند. این منطق با توافق آبراهام شروع و با کریدور آیمک تداوم یافته بود. اما حالا این توافق، بخش بزرگی از معنای امنیتی خود را از دست داده است. مجموعه کشورهای حاضر در آن با رهبری آمریکا با تمام توان نتوانستند در مقابل صرفا ۱۰۰ موشک بالستیک و ۴۰۰ پهپاد از منطقه کوچک سرزمینهای اشغالی حفاظت کنند، پس بخش امنیتی در وعده صادق فروریخته است. اما مسئله این است که بخش اقتصادی آن به قوت خود باقی است. آنچه ایران باید انجام دهد، شکلدهی به یک پیوست اقتصادی برای وعده صادق در عرصه ایجابی است. یعنی ایران میتواند حفظ امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس را تا حدی تضمین کند و در ازای آن، قراردادهای روی زمین و استراتژیکی با آنها ببندد که تحقق آن برای هر دو طرف سودمند و ترک آن هم به شدت مضر است. قراردادهایی که معنای همکاری استراتژیک را درون خود داشته باشد.
یعنی علاوه بر بازی دوطرفه، متضمن یک معنای بزرگتر در معامله با کشورهای بزرگ و قدرتمند باشد. نکته این است که اگر از این ظرفیت استفاده نشود، طرف مقابل با اهرم اقتصادی و فشار عمومی به ایران، عملا آورده آن را محو کرده و دوباره دست خود را بالاتر از دست ایران قرار میدهد. یعنی آثار امنیتی به وجود آمده هم با تکانههای اقتصادی جامعه ایران، نابود خواهد شد. این عملیات میتواند در پرونده ایران-آمریکا هم تغییر جدی ایجاد کند. آمریکاییها حالا میدانند که بدون خواست ایران، نمیتوانند حضور خود در خاورمیانه را به سلامت کاهش دهند. پس باید امتیازی در ازای آن بدهند.
این همان چیزی است که ایران باید آن را تعریف کند و نه اینکه آمریکاییها تعریف کنند و ایران آن را جرح و تعدیل دهد. توافقی که در آن مسئله اصلی «رفع تحریم» نیست بلکه «انتفاع اقتصادی ایران» است؛ و البته تمام مسائل سیاست خارجی ایران و پروندههای آن را شامل نمیشود بلکه به عنوان بخشی از مسئله اقتصاد ایران مورد توجه واقعبینانه قرار میگیرد. همان گونه که از تلاشهای حاج قاسم در بازکردن مسیر زمینی چابهار به سواحل مدیترانه به درستی استفاده نشد، این فرصت تاریخی هم در حال از دست رفتن است. راهحل، خروج از چارچوبهای ذهنی برجام، مذاکره حقوقی برای رفع تحریم، رفع تنش، توافقی برای فروش نفت، اعتماد به همسایه بدون توجه به شرایط جهانی و... است که چندین بار تجربه شده و همگی شکست خورده است.